„Ekologiczne” króliki w Chorzelowie
Hodowcy królików należący do Mazowieckiego Związku Hodowców Królików i Drobnego Inwentarza odwiedzili gospodarstwo Zakładu Doświadczalnego Instytutu Zootechniki w Chorzelowie (gm. Mielec, woj. podkarpackie).
Wizyty odbyły się 03.07.2023 r. i 04.09.2023 r. Gospodarstwo uczestniczy w realizacji operacji „Wsparcie dla projektów demonstracyjnych i działań informacyjnych”. Na jego terenie założono obiekt demonstracyjny z tematem szczegółowym „Wpływ systemu utrzymania królików na dobrostan i wyniki hodowlane w gospodarstwach ekologicznych”.
Głównym celem demonstracji było porównanie tempa wzrostu i zdrowotności młodych królików w trzech różnych systemach utrzymania zwierząt, zapewniających im podwyższony dobrostan.
- Pierwszy system to pomieszczenie ruchome z siatki metalowej (siatka zarówno na podłodze jak i części górnej) na kółkach, przesuwane, ustawione bezpośrednio na pastwisku. Około ¼ pomieszczenia zajmował domek chroniący przed niekorzystnymi warunkami pogodowymi, jak i stanowiący miejsce odpoczynku. Po wyskubaniu trawy pomieszczenie przesuwane w kolejne miejsce.
- Drugi system to domki drewniane usytuowane na ogrodzonym siatką pastwisku. W okresie wiosenno-letnio-jesiennym po wyskubaniu trawy króliki dokarmiane zielonką lub sianem.
- Trzeci system to budynek z ogrodzonym wybiegiem dodatkowo zabezpieczonym od góry siatką oraz wiatą chroniącą przed opadami i silnym słońcem. Zwierzęta do budynku będą mogły wchodzić przez okrągłe otwory w ścianie. W okresie wiosenno-letnio-jesiennym po wyskubaniu trawy króliki dokarmiane zielonką lub sianem.
W każdym z wymienionych systemów umieszczono ciężarne samice, które miały odchować młode. Do demonstracji wybrano króliki rasy popielniański biały, gdyż odznaczają się szybkim tempem wzrostu i łatwo przystosowują się do zmiennych warunków środowiskowych. Ponadto jest to jedyna rodzima rasa królików. Prace nad jej utworzeniem rozpoczęły się już w 1950 roku w Chorzelowie i prowadzone były przez prof. Z. Kamińskiego. Później badania prowadzono w Zakładzie Doświadczalnym Polskiej Akademii Nauk w Popielnie i stąd wywodzi się ich nazwa.
Podczas wizyt w obiekcie demonstracyjnym uczestnicy zapoznali się z historią rasy, szczegółowymi założeniami i wynikami demonstracji oraz ogólnymi zasadami ekologicznego chowu królików uwzględniającymi m.in. odpowiednie żywienie i dopuszczone sposoby utrzymania tych zwierząt.
W ramach doświadczenia porównano tempo wzrostu młodych królików w trzech systemach utrzymania przy założeniu, że zwierzęta powinny osiągnąć masę ubojową ok. 2,5 kg maksymalnie do 105 dnia życia od urodzenia. Najlepsze wyniki produkcyjne uzyskano w 3 systemie (budynek z wybiegiem). Króliki osiągnęły założoną masę ubojową już w wieku 93 dni. Podobne tempo wzrostu wykazywały króliki utrzymywane w pomieszczeniach ruchomym z siatki metalowej (system 1). Najdłużej rosły króliki w systemie 2 (drewniane domki z wybiegiem). W wieku 105 dni, aż 33% zwierząt nie uzyskało zakładanej masy ubojowej. U królików utrzymywanych w tym systemie występowały biegunki. Wolniejsze tempo wzrostu wynikało ze zmiennych warunków atmosferycznych (upał, deszcz) ograniczających możliwość stałego pobierania paszy z wybiegu oraz większego stresu powodowanego przez pojawianie się w sąsiedztwie wybiegu potencjalnych drapieżników (psy, lisy, ptaki drapieżne).
Tekst i zdjęcia: Kamil Kryński